Πώς να μιλάτε στα παιδιά σας ώστε να σας ακούν και πώς να τα ακούτε ώστε να σας μιλούν +Review



“Δεν ξέρω τι να κάνω πια με αυτό το παιδί! Δεν με ακούει καθόλου! Πες του κι εσύ κάτι, που σε ακούει.”

Συχνά οι γονείς ζητούν από τους παιδαγωγούς και τους θεραπευτές των παιδιών τους να κάνουν το ρόλο του “διαμεσολαβητή” ή του “εκφοβιστή” ώστε το παιδί να βελτιώσει τη συμπεριφορά που έχει απέναντι στους γονείς του. Για το διάβασμα, για το να τακτοποιήσει το δωμάτιό του, για να μιλάει πιο ευγενικά, σε μεγαλύτερες ηλικίες για το τι ώρα θα γυρίσει σπίτι.
Δυστυχώς, η αλήθεια είναι ότι όσο ικανός και να είναι ο θεραπευτής δεν μπορεί να αντικαταστήσει τον γονέα και δεν μπορεί να φτιάξει τη σχέση του παιδιού με τον γονέα, αντί για τον ίδιο τον γονέα.
Αυτό που μπορεί να κάνει ο θεραπευτής είναι, μέσα από το κατάλληλο πρόγραμμα ψυχοεκπαίδευσης, να βοηθήσει την οικογένεια ως σύνολο αλλά και τον καθένα ατομικά στο να διαχειρίζονται πιο εύκολα τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν.
Σε παλαιότερα άρθρα είχα προτείνει εργαλεία διαχείρισης θυμού (μπορείτε να τα βρείτε εδώ, εδώ, εδώ και εδώ). Σήμερα θα δούμε κάποιες τεχνικές διαχείρισης δύσκολων καταστάσεων με τα παιδιά μας.

Πώς θα χτίσουμε σχέσεις εμπιστοσύνης με τα παιδιά μας;Ας δούμε, λοιπόν:

1. “Αντί να μισοακούτε…Ακούστε με όλη σας την προσοχή”
Τα παιδιά θέλουν να νιώθουν ότι ο γονέας βρίσκεται στο εδώ και τώρα μαζί τους όταν εκφράζουν μια ανησυχία ή ένα πρόβλημά τους. Δοκιμάστε να τα ακούτε με όλη σας την προσοχή και θα δείτε πόσο θα βελτιωθεί τόσο η μεταξύ σας σχέση όσο και η γενικότερη συμπεριφορά των παιδιών σας.

2. “Αντί για ερωτήσεις και νουθεσίες…αναγνωρίστε με μία λέξη-“Ω…Μμμμ…Καταλαβαίνω!””
Όταν ένα παιδί θέλει να επικοινωνήσει μαζί μας, θα πρέπει να δημιουργούμε και εμείς οι ίδιοι τις κατάλληλες συνθήκες. Πολλές φορές ο βομβαρδισμός ερωτήσεων και οι συνεχείς νουθεσίες τρομάζουν το παιδί και το φέρνουν σε θέση άμυνας. Έτσι δυσκολεύεται να εμπιστευτεί τον γονέα και να επικοινωνήσει ουσιαστικά μαζί του.

3. “Αντί να αρνηθείτε το συναίσθημα…δώστε του ένα όνομα”
Πόσες φορές δεν έχει έρθει το παιδί μας κλαίγοντας, επειδή π.χ. έσπασε το αγαπημένο του παιχνίδι και η πρώτη μας αντίδραση ήταν να πούμε “Δεν πειράζει. Δεν έγινε τίποτα. Θα σου πάρω άλλο.” ή “Σταμάτα να κλαις σαν μωρό!”; Αυτή η στάση όμως εμποδίζει τα παιδιά να έρθουν σε επαφή με τα συναισθήματά τους, να τα κατανοήσουν και εν τέλει να τα διαχειριστούν. Δώστε στο παιδί σας χώρο να εκφράσει τα συναισθήματά του. Βοηθήστε το να έρθει σε επαφή μαζί τους. Κατονομάστε τα και επεξεργαστείτε τα παρέα. 

το εξώφυλλο του βιβλίου


Οι παραπάνω συμβουλές περιέχονται στο βιβλίο των Adele Faber και Elaine Mazlish με τίτλο “Πώς να μιλάτε στα παιδιά σας ώστε να σας ακούν και πώς να τα ακούτε ώστε να σας μιλούν”, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πατάκη.

από το βιβλίο



Το συγκεκριμένο βιβλίο είναι ένα εγχειρίδιο για γονείς, αλλά προσωπικά με έχει βοηθήσει πολύ ως θεραπεύτρια. Έχει απλές και πρακτικές συμβουλές δοσμένες σε μορφή κόμιξ, σε υποθετικούς διαλόγους, πρακτικές ασκήσεις κ.τ.λ.. Ένα βιβλίο τόσο για γονείς, όσο και για εκπαιδευτικούς, θεραπευτές και συντονιστές σχολές γονέων. 

Μπορείτε να βρείτε το βιβλίο στους παρακάτω συνδέσμους (οι τιμές πάνω-κάτω είναι οι ίδιες, δείτε τι σας συμφέρει περισσότερο ανάλογα με τα έξοδα αποστολής):

Από E-Shop
Από Public
Από Ιανό

Αναστασία Κούρτη,
Ειδική Παιδαγωγός MSc,
εκπ. Παιγνιοθεραπεύτρια