 |
| ΠΗΓΗ φωτογραφίας |
Tο παιχνίδι είναι πολύ σημαντικό για την ανάπτυξη των παιδιών. Γι’ αυτό το λόγο ειδικοί προσπαθούν να ταξινομήσουν το παιχνίδι εξελικτικά, ανάλογα δηλαδή με την ηλικία και το αναπτυξιακό
επίπεδο του παιδιού.
Ο πρώτος ειδικός που έκανε τη διάκριση μεταξύ του συμβολικού παιχνιδιού, του παιχνιδιού εξάσκησης και του παιχνιδιού με κανόνες ήταν ο Jean Piaget (Piaget, 1951; Wood, 1998).
Ο Vygotsky, επίσης, ασχολήθηκε πολύ με το παιχνίδι, τονίζοντας πως μέσα από αυτό τα παιδιά μαθαίνουν και εξασκούν βασικές κοινωνικές δεξιότητες, μαθαίνουν πώς να αλληλοεπιδρούν, να παίζουν παιχνίδια ρόλων και πώς να ψεύδονται (Vygotsky, 1967). Θεωρεί, μάλιστα, πως το παιχνίδι έχει καθοριστικό ρόλο από τα πρώιμα στάδια ανάπτυξης του παιδιού και το συνδέει με τη ζώνη επικείμενης ανάπτυξης (zone of proximal development). Όπως εξηγούν οι Bodrova & Leong (2015), το παιχνίδι χρησιμεύει ως μέσον για την ανάδυση καινούριων γνωστικών/αναπτυξιακών λειτουργιών, δημιουργώντας ουσιαστικά τη ζώνη επικείμενης ανάπτυξης.
Βιβλιογραφία
Bodrova, E. Leong, D.J. (2015). Vygotskian and Post-VygotskianViews on Children’s Play. American Journal of Play, 7(3), 371–388.
Piaget, J. (1951) Play, Dreams and Imitation in Childhood, London: Routledge and Kegan Paul.
Vygotsky, L. 1967. “Play and Its Role in the Mental Development of the Child.” Soviet Psychology 5, 6–18.
Wood, D. (1998). How children think and learn (2nd ed.). Great Britain: Blackwell Press.
Αναστασία Κούρτη,
Ειδική Παιδαγωγός